Indonesische schoonheidsmerken wenden zich tot de lokale borstelproductie om importafhankelijkheid te verminderen

De schoonheids- en persoonlijke verzorgingsindustrie van Indonesië ervaart een transformerende verschuiving, omdat lokale merken in toenemende mate investeren in binnenlandse harenproductie, gericht op het verminderen van langdurige afhankelijkheid van geïmporteerde grondstoffen. Met de sector naar verwachting per 2027 met 12-15% groeien, aangedreven door een jonge, schoonheidsbewuste bevolking en stijgende uitgaven uit de middenklasse, markeert de drang naar gelokaliseerde haren productie een strategische beweging om de veerkracht en kostenefficiëntie van de supply chain te verbeteren.

Al tientallen jaren zijn Indonesische schoonheidsmerken sterk afhankelijk geweest van geïmporteerde haren - voornamelijk synthetische vezels uit China en natuurlijk haar uit India - om make -upborstels te produceren, een nietje in cosmetische kits. Uit gegevens van de industrie blijkt dat de import 80-85% van de harenbenodigdheden is goedgekeurd, waardoor merken worden blootgesteld aan volatiele verzendkosten, importtarieven (gemiddeld 10-18%) en valutaschommelingen. De wereldwijde verstoringen van de wereldwijde wereldwijde supply chain-verstoringen benadrukten verder kwetsbaarheden: vertraagde zendingen en prijspieken dwongen sommige merken om productlijnen te pauzeren of hogere kosten te absorberen, waardoor de winstmarges met 15-20% in ernstige gevallen met 15-20% worden geërodeerd.

Deze afhankelijkheid wordt nu uitgedaagd door een samenvloeiing van factoren. Overheidsinitiatieven, zoals het industriële beleid "Indonesië 4.0", stimuleren de lokalisatie door belastingvoordelen, subsidies en verminderde bureaucratische hindernissen voor fabrikanten die investeren in binnenlandse productie. Merken reageren ook op de vraag naar consumenten naar 'eigen' producten; Enquêtes van de Indonesian Cosmetics Association (PPAPI) onthullen dat 68% van de consumenten de voorkeur geven aan merken met lokaal geproduceerde componenten, waardoor ze kwaliteit en nationale economische ondersteuning associëren.

Toonaangevende spelers handelen al. Begin 2024 kondigde Sariayu Martha Tilaar, een van de oudste schoonheidsconglomeraten van Indonesië, een joint venture van $ 5 miljoen aan met de lokale bumi -fabrikant Pt Bumi Sinar Terang om een ​​productiefaciliteit in West Java te bouwen. De fabriek, ingesteld om de activiteiten in Q4 2024 te starten, zal zich richten op de productie van synthetische haren met behulp van gerecyclede plastic polymers, gericht op 30% van de penseelbehoeften van Sariayu aanvankelijk, met plannen om te schalen naar 60% door 2026. Op dezelfde manier, schone schoonheidsmerk gloeitheory samengewerkt met een Jakarta-gebaseerde technologiebedrijf om biologisch geplant te zijn, backed backed door een overheidsfunctie voor duurzame productie voor duurzame productie.

Uitdagingen blijven echter bestaan. Technische expertise blijft een knelpunt: het produceren van synthetische borstelharen van hoge kwaliteit vereist precisie-extrusietechnologie, en lokale fabrikanten verwerven nog steeds vaardigheden door partnerschappen met Europese en Chinese bedrijven. Er bestaan ​​ook grondstoflocaties-gespecialiseerde polymeren voor ultrazachte borstelharen (een beste consumentenvraag) worden nog niet lokaal geproduceerd, hoewel leveranciers in Oost-Java de pilootproductie testen.

Het voordeel op de lange termijn is aanzienlijk. Lokale productie zou de borstelkosten met 20-25% kunnen verlagen door importtarieven en logistieke kosten te elimineren, volgens PPAPI-schattingen. Het versterkt ook de supply chain -regeling: merken kunnen de dichtheid, zachtheid en duurzaamheid van de haren aanpassen aan Indonesische huidtypen, die meestal gevoeliger zijn dan westerse tegenhangers. Naast kosten en veerkracht, zou een bloeiende binnenlandse borstelsector Indonesië als regionale leider kunnen positioneren, met export naar Zuidoost -Aziatische markten zoals Maleisië en Vietnam al in vroege discussies.

Naarmate de industrie evolueert, is de verschuiving naar lokale harenproductie meer dan een kostenbesparende maatregel-het is een stap in de richting van het opbouwen van een zelfvoorzienend, innovatief schoonheidsecosysteem. Met beleidsondersteuning en marktmomentum verminderen Indonesische merken niet alleen de importafhankelijkheid; Ze maken een nieuw verhaal over veerkracht en groei.