De plasticvrije richtlijn van de EU spoort cosmeticamerken aan om op papier gebaseerde alternatieven voor borstelharen te testen

Nu de Plasticvrije Richtlijn van de EU dichter bij volledige handhaving komt, haasten cosmeticamerken in heel Europa zich om een ​​dagelijks schoonheidsproduct opnieuw uit te vinden: de make-upborstel. Nu de richtlijn zich richt op kunststoffen voor eenmalig gebruik en bronnen van microplastic – inclusief de nylon- en polyesterharen die traditionele make-upborstels domineren – wenden fabrikanten zich tot een onverwacht alternatief: op papier gebaseerde borstelharen. Deze verschuiving, aangedreven door zowel regelgeving als de groeiende vraag van consumenten naar duurzaamheid, markeert een cruciaal moment voor een industrie die lange tijd afhankelijk is van synthetische materialen.

De Plastic-Free-richtlijn van de EU, die bepaalde plastic producten tegen 2025 aan banden moet leggen, heeft voor veel onrust in de cosmeticasector gezorgd. Make-upborstels, vaak met plastic borstelharen afgeleid van niet-biologisch afbreekbare polymeren zoals PA6 of PA66, worden streng onder de loep genomen. Deze materialen blijven niet alleen eeuwenlang op stortplaatsen liggen, maar werpen ook microplastics af tijdens gebruik en wassen, waardoor waterwegen worden vervuild. Voor merken betekent naleving dat de borsteltechnologie opnieuw moet worden bekeken – anders lopen ze het risico de markttoegang in de EU te verliezen, een regio die verantwoordelijk is voor 28% van de wereldwijde verkoop van cosmetica (Euromonitor, 2024).

Maak kennis met op papier gebaseerde borstelharen: een opkomende oplossing die duurzaamheid combineert met functionaliteit. In tegenstelling tot plastic is papier inherent biologisch afbreekbaar en innovatieve verwerkingstechnieken vergroten de duurzaamheid ervan. Merken die deze alternatieven testen, gebruiken doorgaans gerecyclede papiervezels of plantaardig papier (bijvoorbeeld bamboepulp of katoenlinters), behandeld met natuurlijke bindmiddelen of nanocoatings om de waterbestendigheid en sterkte te vergroten. Vroege prototypes van Europese startups als EcoBrush Lab en 试点项目 van de duurzaamheidsdivisie van L’Oréal zijn veelbelovend: papieren borstelharen kunnen, wanneer ze worden samengedrukt en gecoat met bijenwas of films op cellulosebasis, bestand zijn tegen voorzichtig wassen en blijven tot wel 3 maanden in vorm – vergelijkbaar met plastic borstels uit het middensegment.

Toch blijven er technische hindernissen bestaan. Zachtheid, een kritische factor bij het aanbrengen van make-up, is een belangrijke uitdaging. Onbehandelde papiervezels kunnen ruw aanvoelen op de huid, dus experimenteren merken met ultradunne papierlagen en enzymatische behandelingen om de soepelheid van nylon na te bootsen. “We streven naar een textuur die net zo zacht is als synthetische borstelharen, maar geen plastic voetafdruk achterlaat”, zegt Maria Santos, R&D-leider bij EcoBrush Lab. Duurzaamheid in vochtige omstandigheden is een ander probleem: papierborstels kunnen kromtrekken als ze gedurende langere tijd aan vocht worden blootgesteld, wat aanleiding geeft tot proeven met hybride ontwerpen (bijvoorbeeld papieren kernen gewikkeld in biologisch afbreekbare zijdevezels) om veerkracht en duurzaamheid in evenwicht te brengen.

De ontvangst door de consument is echter positief. Uit een onderzoek van Mintel uit 2024 bleek dat 67% van de schoonheidskopers in de EU 10-15% meer zou betalen voor plasticvrije make-uptools, gedreven door Gen Z en de millenniumvraag naar milieubewuste producten. Merken als Rituals en The Body Shop hebben al limited edition penselensets met papieren haren gelanceerd, die binnen enkele weken uitverkocht zijn. “Het gaat niet alleen om naleving, het gaat om het tegemoetkomen aan een culturele verschuiving”, zegt duurzaamheidsstrateeg Elena Kova, die schoonheidsmerken adviseert over EU-regelgeving. “Consumenten beschouwen duurzaamheid nu als een basislijn, niet als een bonus.”

Vooruitkijkend zullen op papier gebaseerde borstelharen plastic misschien niet van de ene op de andere dag volledig vervangen, maar ze vormen wel een niche. Naarmate nanocoating- en vezelweeftechnologieën zich verder ontwikkelen, zullen de kosten naar verwachting tegen 2026 dalen, waardoor massaproductie haalbaar wordt. Ondertussen breidt de invloed van de EU-richtlijn zich wereldwijd uit: Canada en Japan stellen vergelijkbare plasticbeperkingen op, waardoor merken ertoe worden aangezet schaalbare, milieuvriendelijke oplossingen te adopteren. Voor fabrikanten is de boodschap duidelijk: in het tijdperk van plasticvrije schoonheid zijn borstelharen op papierbasis niet alleen een alternatief, maar ook een glimp van de toekomst van de industrie.